- jaculor
- jăcŭlor, ātus ( inf. jacularier, Arn. 6, 16), 1, v. dep. [jaculum], to throw, cast, hurl.I.Lit.A.In gen.:B.
qui jaculum emittit jaculari dicitur,
Quint. 8, 2, 5:in jaculando brachia reducimus, etc.,
id. 10, 3, 6:duros jaculatur Juppiter imbres, Col. poët. 10, 329: se in hostium tela,
Flor. 1, 14, 4:in quas partes se jaculetur cometes,
Plin. 2, 25, 23, § 92:puppibus ignes,
Verg. A. 2, 276:rapidum e nubibus ignem,
id. ib. 1, 42.—In partic.1.To throw the javelin, fight with the javelin:2.laudem consequi, equitando, jaculando,
Cic. Off. 2, 13, 45:totum diem jaculans,
id. Div. 2, 59, 121:cum in latus dextrum, quod patebat, Numidae jacularentur,
Liv. 22, 50; Dig. 9, 2, 9, § 4.—To throw out, emit, spread:3.oculi lupo splendent, lucemque jaculantur,
Plin. 11, 37, 55, § 151:umbram,
id. 36, 10, 15, § 72.—To throw or hurl at, to strike, hit:II.cervos jaculari,
Hor. C. 3, 12, 11:dextera sacras jaculatus arces,
id. ib. 1, 2, 3:aliquem ferro acuto,
Ov. Ib. 49:aëra disco,
id. ib. 589:Juppiter igne suo lucos jaculatur et arces,
id. Am. 3, 3, 35.—Trop., to shoot at, assail, revile:B.verbum,
Lucr. 4, 1129:sententias vibrantes digitis,
Quint. 11, 3, 120:dicta in calvos,
Petr. S. 109, 8:probris procacibus jaculari, in aliquem,
Liv. 42, 54, 1:in uxorem obliquis sententiis,
Quint. 9, 2, 79.—To aim at, strive for:C.quid brevi fortes jaculamur aevo Multa?
Hor. C. 2, 16, 17.—(Eccl. Lat.) To utter rapidly, to ejaculate, Aug. Ep. 121 (130), 10, 20.
Lewis & Short Latin Dictionary, 1879. - Revised, Enlarged, and in Great Part Rewritten. Charlton T. Lewis, Ph.D. and Charles Short. 2011.